Noord-Holland

Het college presenteerde maandag 17 maart de Korte Termijn Agenda Landelijk Gebied Noord-Holland 2025-2027. Helaas heeft het college de titel wellicht wat te letterlijk genomen en is het ook inhoudelijk een korte-termijn politiek stuk geworden. Hoewel het prijzenswaardig is dat de Provincie na 2 jaar eindelijk komt met een termijnagenda, ook nadat het Rijk gestopt is met het Nationaal Programma Landelijk Gebied, is het jammer dat het stuk toch weer fors wordt afgezwakt en nogal éénzijdig op de (industriële) landbouw gericht is. 

Duocommissielid Maarten Dijksen over het stuk: 

Voorzitter, wij vergelijken dit stuk met een tomaat. We hadden ooit nog de hoop dat het een zoet zongerijpt stuk zou zijn, het groeit immers al 2 jaar. Maar het blijkt weer een zure harde kastomaat, vol landbouwgif.
Wij maken ons enorm zorgen over dat de focus wederom fors op de boer ligt en niet op de natuur. Het is al gezegd door Natuurmonumenten: de natuurdoel-analyse waaruit blijkt dat van de 161 natuurdoelen en slechts 2 worden gehaald. 

Daarom vragen we ons af wat het voor gevolgen heeft als wij wettelijke doelen omtrent de natuur verzaken maar wel financiële capaciteit inzetten op het agrarisch gebied, terwijl we niet weten of dat de natuur versterkt. Zogenoemde “innovatie” versterkt vaak alleen het groot kapitalistisch systeem in plaats van meer kleinschalige en duurzame landbouwsystemen, waar we op den duur naar toe moeten.  

Het beleid van de afgelopen jaren is daar het bewijs van... Bijvoorbeeld de € 1,8 miljoen PPLG-reserve voor de PAS melders. De wethouder op Texel waar de pilot ligt waar we van zouden leren, zegt al dat het moeilijk wordt door de stikstof uitspraak van rechter dat dit op deze manier juridisch haalbaar zal zijn. Maar we lezen in het stuk nergens hoe dit opgelost zal worden. 

Want als de natuur niet verbetert zien we de toekomst van de agrarische sector zuur in.
Verder lezen wij dat we ons inzetten voor betaalbaar voedsel. Maar de vraag is hoe de gedeputeerde ervoor gaat zorgen dat dat voedsel ook betaalbaar blijft voor de consument? Durft de gedeputeerde de keten van tussenhandelaren die over de rug van én boer én consument bakken met geld verdient te verkleinen? En zo ja hoe dan?
Voorzitter laat ik het samenvatten. Wij willen meer geld naar de natuur, minder naar de landbouw (die al enorm gesubsidieerd wordt). En wij willen meer focus op kleine boeren die daadwerkelijk iets betekent voor biodiversiteit en tegen monocultuur strijden. Want als we in het stuk lezen dat de Provincie zich inzet voor smakelijk voedsel dan bijt ik liever in een Bloemendaalse gele, een schorseneer of wilde rucola dan in een zure kas-tomaat.