Noord-Holland

Bij de behandeling van het 'concept ruimtelijk voorstel' (ruimtelijke opgaven voor de provincie) in de commissie Ruimte van maandag 15 april vroeg de SP zich af wat we met dit voorstel eigenlijk gaan oplossen: maatschappelijke problemen of een probleem van de markt?

De SP ziet dat de markt teveel ruimte wordt gegeven om woningen te bouwen voor mensen met een grote portemonnee. De rijken kennen geen woningcrisis, die kunnen overal een woning vinden. De SP is van mening dat de politiek veel meer de regie moet krijgen om ervoor te zorgen dat er ook genoeg ruimte komt voor woningen voor de lagere en middeninkomens.

De SP bracht ook naar voren dat de bestaande situatie in het landelijk gebied tot grote maatschappelijke problemen leidt. Om nog een boterham te kunnen verdienen moeten boeren enorm veel bestrijdingsmiddelen gebruiken. Door de steeds zwaarder wordende landbouwmachines dient de grondwaterstand ook steeds verder te dalen, wat slecht is voor de natuur en onze woningen en de uitstoot van broeikasgassen (methaan) verhoogt. Boeren krijgen nu subsidie om bloemen op de randen van hun grondgebied te laten groeien, maar het zou toch normaal moeten zijn dat er niet alleen maar raaigras in de weilanden groeit? Goed voor de dieren en zo neemt de ecologische waarde van de grond toe.

Het hele stelsel moet anders en landbouwgronden moeten weer een andere functie krijgen dan alleen de hoogste economische waarde. Om winst te kunnen maken worden de grote boerenbedrijven nu gedwongen om gif te gebruiken, wat niet alleen slecht is voor de gezondheid van mens en dier, maar uiteindelijk ook voor de grond. Winst waarmee de boeren dan weer hun betalingsverplichtingen aan veevoederfabrikanten en de Rabobank kunnen voldoen. De partijen met geld - dus niet de kleine, goed bedoelende boer - bepalen het beleid.

De SP pleit ervoor om ruimte te zoeken daar waar ruimtegebruik ons schaadt en woningzoekenden niet in de kou te laten staan. Dat laatste geldt ook voor het milieu; de natuur kan niet praten, laat die niet de dupe worden van de grote monden van degenen die hun schaapjes allang op het droge hebben.