Noord-Holland

Een streep door twintig jaar plannenmakerij, het Wieringerrandmeer is van de baan.
Een onvermijdelijk einde aan wat de SP altijd als onverantwoorde luchtfietserij heeft beschouwd.
Wat eerst nog werd gepresenteerd als een natuurontwikkelingsproject - waarbij enige woningbouw moest meehelpen met de financiering - werd vooral onder de regie van voormalig gedeputeerde Ton Hooijmaijers (VVD) een grootschalig en poenerig woningbouwplan met wat water eromheen.
Gedeputeerde Staten schuiven nu de schuld af op de recessie en een slappe woningmarkt, maar ook met de economische wind in de rug zou het plan de provincie tot in lengte van jaren tientallen miljoenen euro’s hebben gekost. De SP heeft daar de afgelopen jaren constant voor gewaarschuwd, maar dat was aan dovemans oren gericht.
Toch wil de SP niet kinderachtig doen en gedeputeerde Laila Driessen van harte feliciteren met het GS-besluit.

Na het einde van de periode Hooijmaijers – die even gemakkelijk met provinciegeld leek om te gaan als de eerste de beste praatjesmaker met het bestellen van een rondje in de kroeg – is het college van GS wat voorzichtiger geworden.
Het doorrekenen van de plannen voor het randmeer had als gevolg dat het plan in vier fases werd opgeknipt en uiteindelijk werd de open verbinding met het IJsselmeer uit de exploitatieopzet gehaald. En nou juist die open verbinding (bijvoorbeeld door een naviduct van bijna 30 miljoen euro) moest ervoor zorgen dat mensen met veel geld en een dik jacht heel veel gingen betalen voor een huis.
Volgens de SP een waanidee, want als je zoveel geld om handen hebt dat je zo’n huis kunt betalen ga je echt niet in Wieringen wonen. Zeker niet als je met je jacht alleen maar een rondje in een buitenmaats badkuip kunt varen.
Aan de behandeling van het ontwerp-inpassingsplan zijn de provinciale staten nu niet eens meer toegekomen, maar ook in dat plan was de zogenaamde ‘staande mastroute’ al niet meer opgenomen – hooguit een wijzigingsbevoegdheid.
Het project Wieringerrandmeer was onder Hooijmaijers als een voortdenderende trein die na zijn vertrek met veel kraken en piepen tot stilstand is gekomen en eigenlijk al een klein jaar in zijn achteruit stond.
De kogel is nu eindelijk door de kerk, de provincie stopt ermee.
Het is nu de tijd om de wonden te likken en de schade op te maken.
Noord-Holland heeft al meer dan zeseneenhalf miljoen euro besteed aan plannenmakerij en daarnaast is er al voor 29 miljoen euro agrarische grond gekocht. Die grond zal voor een groot deel zijn geld wel weer opbrengen, maar daar gaan weer heel wat jaren overheen. Daarnaast heeft de provincie natuurlijk nog het een en ander uit te vechten met de bouwbedrijven die in het samenwerkingsverband zitten. De schadeclaims zullen weer niet van de lucht zijn.
Maar alles is beter dan met oogkleppen op doorgaan op een heilloze weg.

Die Ton Hooijmaijers zullen we toch niet licht vergeten, hier in Noord-Holland …