Noord-Holland

Staatssecretaris Bussemaker vindt dat ouders teveel gebruik maken van de mogelijkheid via de AWBZ hulp en begeleiding in te huren voor kinderen met ee indicatie. Volgens Bussemaker hebben ouders een eigen verantwoordelijkheid en wordt die door deze regel te weinig gestimuleerd. De SP is het niet met Bussemaker eens. Carlien Boelhouwer: 'Mensen vragen echt niet voor hun plezier hulp en ondersteuning. De overheid heeft een algemene zorgtaak en dus ook een taak hierin. Een samenleving is alleen maar gebaat bij kinderen die in harmonie opgroeien. De opmerking van Bussemaker is te lichtvaardig en uit de losse pols gemaakt en dat verdienen deze mensen niet.'

Provincie Noord-Holland legt de laatste hand aan een nieuwe sociaal beleidskader, dat onder andere kleinschalig wonen voor dementerende ouderen en andere groepen mogelijk wil maken. In het verleden heeft de provincie een dergelijk project gesteund van Stichting Matthias. Stichting Matthias is een organisatie die woonprojecten organiseert voor jongeren met een autistische beperking: kleinschalig wonen voor jongeren die anders niet zelfstandig kunnen wonen. Als Bussemakers wensen met betrekking tot de AWBZ beleid worden, betekent dit dat woonprojecten à la die van Stichting Matthias niet meer kunnen worden georganiseerd. Want van het persoonsgebonden budget (wat Bussemaker wil afschaffen of ten minste beperken) wordt de woonbegeleiding betaald. Een en ander heeft dus nogal wat gevolgen. Wat betekent dit voor andere kleinschalige woonprojecten in Noord-Holland. De fractie heeft schriftelijke vragen gesteld.

De schriftelijke vragen:

Amsterdam, 29 mei 2008

Aan GS te NH

Onderwerp: schriftelijke vragen

Mevrouw Bussemaker wil bepaalde zaken uit de AWBZ-zorg halen, ouders/burgers daarin meer eigen verantwoordelijkheid geven. Ook de Wajong staat al enige tijd ter discussie. Daarvan zou te vaak gebruikt gemaakt worden tegenwoordig, waardoor het aantal Wajongers te snel toeneemt en een te grote druk op de staatskas wordt gelegd. Het rijk wil daarom d mogelijkheid om Wajong aan te vragen beperken. Om een voorbeeld te geven wat dit betekent in de praktijk: een van de genoemde zaken die mogelijk sneuvelt (in de zin van: weg uit AWBZ-zorg dan wel sterk beperken) is de mogelijkheid een persoonsgebonden budget (PGB) aan te vragen voor jongeren met een stoornis in het autistisch spectrum. Dankzij dat PGB kunnen jongeren met deze stoornis toch zelfstandig wonen: van de Wajong betalen ze de huur en van het PGB de begeleiding bij het wonen. Wat vindt u van de plannen van het rijk omtrent Wajong en AWBZ? En kunt u dat beargumenteren?:

In het nieuwe (nog vast te stellen) sociaal beleidskader staat dat de provincie het kleinschalig wonen wil uitbreiden naar andere groepen dan alleen ouderen met dementie. De provincie heeft rond 2002 een woonproject van St Matthias voor autistische jongeren gesubsidieerd. Een dergelijk project zou iets zijn wat binnen het nieuwe beleidskader valt. Echter, de ideeën van het rijk zijn voor deze en soortgelijke organisaties, die uit nood zijn geboren, een regelrechte ramp. Het woonproject van St Matthias, bedoeld voor normaal begaafde jonge mensen (18+) met een stoornis in het autistisch spectrum, wordt betaald uit hun Wajong uitkering (huur en levensonderhoud) en de PGB (begeleiding). Stichting Matthias is bezig met een tweede locatie. Beide initiatieven worden onmogelijk als de genoemde plannen van het rijk doorgaan. Dat betekent dat hun wachtlijst (nu al 25) nog aangroeit. Wat betekenen de plannen voor het kleinschalig woonbeleid van de provincie? Kunnen alleen rijke mensen vanaf nu nog ‘geholpen’ worden? Graag uw visie en uitleg.

Hoe is de stand van zaken op dit moment met het idee het kleinschalig wonen uit te breiden naar andere groepen. Is daar al meer over bekend, bijvoorbeeld welke groepen de provincie in gedachten heeft

SP-fractie