Noord-Holland

Praten over niets, komt dat voor, in Haarlem?! Ja, dat komt voor. Gisteren bij de statencommissie Sociale Infrastructuur was het weer eens raak en dat ook meteen goed, onderwerp van gesprek was namelijk de vergaderdata van de Commissie. De VVD had liefst gewild dat de vergadering met dit -o zo belangrijke- punt begon. En dat terwijl er veel bezoek was voor het agendapunt Extra Investeringsimpuls, dat zwart op wit op het uitgereikte A4-tje als eerste stond geagendeerd.

De VVD had duidelijk geen boodschap aan het veeltallige bezoek, anders was die vraag hunnerzijds niet gekomen, maar dankzij ingrijpen van de voorzitter en enkele fracties haalde de VVD wat dit laatste betreft gelukkig bakzeil.

Aan de orde kwam het -o zo belangrijke- punt echte natuurlijk wel. Wat is er dan zo belangrijk aan de vergaderdata van de commissie? Nou kijk, statenleden doen statenwerk er bij, naast hun eigen baan. Ze willen om die reden liefst alleen vergaderen in de reguliere hen van hun werkgever toekomende vrije tijd. Begrijpelijk, ware het niet dat een statenlid betaald wordt voor zijn Haarlemse diensten. Behalve de leden van de SP staat niemand van de statenleden zijn of haar loon af aan de partij waarvoor ze in de Staten zitten. Dat betekent dat zij elke maand schoon op hun rekening een bedrag gestort krijgen, een bedrag waarvan een werkloze een hele maand moet leven, extra naast hun gewone (vaak al riante) salaris dus. Je zou zeggen, als ze nu bij het intreden in de Staten gewoon een dag in de week minder gaan werken, dan wordt enerzijds het voor de griffie heel wat gemakkelijker om een vergaderdatum te prikken en krijgt anderzijds de arbeidsmarkt ook wat lucht, waardoor er minder druk is op de pot met uitkeringen. Maar dat willen Statenleden dus niet. Ze willen én én, ze willen er door zitting te nemen in de Provinciale Staten op vooruit gaan, ze willen dat voelen in hun portemonnee. En vandaar al die momenten dat je in de Staten over ‘niets’ aan het spreken bent.