Noord-Holland

Veelgehoord tijdens deze quarantainedagen: boeken, muziek en films maken het thuiszitten draaglijk. Maar ook het online-aanbod van fysieke cultuurinstellingen mag er wezen. Wat te denken bijvoorbeeld van het Westfries Museum in Hoorn met elke dag nieuw aanbod, waaronder workshops, podcasts en theaterlezingen? Of neem Theater De Omval in Diemen, dat de voorstelling ‘V’ van cabaretier Guido Weijers integraal aanbiedt. Of kijk eens bij Cultuureducatie Amstelland uit Aalsmeer, dat wekelijks tips deelt om thuis met de kids cultureel aan de slag te gaan. Fijn hoor!

Ons land is in de greep van een monster dat Corona heet. Veel mensen vertoeven al weken binnenshuis, gaan alleen voor een boodschap even de straat op en werken thuis. Aan anderen wordt gevraagd om nog even een tandje bij te zetten – de medewerkers in de zorg werken op de toppen van hun kunnen om de vele ernstig zieke landgenoten de beste zorg te geven. Sinds enkele weken weten we dat er beroepen in de ‘vitale sector’ bestaan. Ik hoop dat deze beroepen ook nog ruim ná de crisis zo gewaardeerd zullen worden.

De wereld is in de ban geraakt van het virus. Het corona-virus, wel te verstaan. Begonnen in China, verspreid via Iran en Italië, heeft het virus inmiddels ook delen van ons land bereikt. Het is boeiend om te zien hoe de corona langzaam maar zeker ons in haar greep krijgt. Hoe is het ontstaan, hoe wordt het verspreid, wie lopen er gevaar?

Bent u het ook zo eens met senator en kandidaat voor het Amerikaanse presidentschap Bernie Sanders? Ik wel. Zijn (verkiezings)programma is al vijftig jaar hetzelfde.

Het zal u vast niet ontgaan zijn, al was het maar omdat vertegenwoordigers van sommige politieke partijen het te pas en vaak ook te onpas aanhalen: Nederland heeft een Klimaatakkoord. Daarin heeft ons land vastgelegd hoe we uitvoering willen geven aan de internationale klimaatafspraken die in 2015 in Parijs zijn gemaakt. In het akkoord staat dat de uitstoot van broeikasgassen (CO2) in Nederland in 2030 met minimaal 49 procent moet zijn teruggebracht ten opzichte van 1990.

De politiek staat ver bij de mensen vandaan. Althans, dat hoor je vaak. Als je op straat een willekeurige passant – die bereid is even te stoppen en je vraag te beantwoorden – vraagt wat hij of zij vindt van ‘de politiek’, dan zie je het gezicht betrekken. Als je geluk hebt krijg je een vriendelijk, doch vastberaden antwoord dat weinig lovend is over ‘de politiek’.

Je moet tegenwoordig welhaast universitair zijn opgeleid om de superbelangrijke onderwerpen te kunnen volgen die dagelijks in het nieuws staan. NOx, PM10, NH3, CO2, GenX. Er is wat mee aan de hand. En niet niks ook. Het is allemaal gif. En in bepaalde concentraties zeer slecht voor mens en natuur.

Bij mijn aantreden als statenlid (maart 2019) verheugde ik me op een aantal onderwerpen. Een ervan was Tata Steel: een permanent rook uitbrakende reus midden in een Europees beschermd duingebied, en dat in een zeer dichtbevolkt gebied.

Stel: je woont in een mooi huis in een dorp vlakbij het prachtige IJsselmeer. Op de fiets is het maar een paar minuten naar een eenvoudig, maar compleet, winkelcentrum. Je dagelijkse boodschappen kun je vlak in de buurt halen. Aan de overkant van de straat, iets om de hoek, is een bushalte. Daar vertrekt elk uur een bus naar de wat grotere stad tien kilometer verderop. Je kinderen kunnen op loopafstand naar school, naast de school is een klein gezondheidscentrum waar de huisarts spreekuur houdt. De voetbalvereniging heeft een leuke kantine, die ook dienst doet als buurtcentrum. Honderd meter achter de sloot in je achtertuin loopt een provinciale weg. Niet heel druk, je hoort de auto’s wel, maar je stoort je er inmiddels niet meer aan.

Onder onze voeten ligt een archief. Een wereld aan archeologische sporen en vondsten die het verhaal van onze voorouders vertellen. We noemen dat het bodemarchief. Dat bodemarchief is eindig en je kunt er niks bij maken, hoe handig of creatief je ook bent.