Noord-Holland

Kijk om je heen, lees de krant, zie het televisiejournaal. Het is dan niet moeilijk om de conclusie te trekken dat er veel mis is in de wereld, in Nederland, in je stad of dorp. Ziekenhuizen sluiten, geen huisarts meer te vinden, woningbouw ligt op zijn gat, lonen blijven dramatisch achter bij de inflatie en staan al jaren stil, de bus die niet meer rijdt, oorlog, honger, armoede.

Dat is de titel van het verkiezingsprogramma waarmee de SP de komende verkiezingen in gaat. En daar hebben we niet voor niets voor gekozen. Tientallen jaren werd in onze provincie gekozen voor rendement, voor veel geld verdienen. Dat leek allemaal heel mooi, want het zorgde voor werkgelegenheid en welvaart. De markt zou alles oplossen. Tenminste, zo werd het “verkocht”.

Sla de kranten open of zet de tv aan en je weet het: Nederland zit in crisis. Noem een onderwerp en je hoort ellende en problemen. We hebben huizencrisis, stikstofcrisis, energiecrisis, arbeidsmarktcrisis (d.w.z. een gierende behoefte aan werknemers), asielcrisis, maar de ergste van alle crises is de armoede. Het NIBUD rekende uit dat nu al 1,3 miljoen inwoners in armoede leven en als het niet allemaal als de sodemieterij wordt aangepakt dat aantal zal verdubbelen.

En dan is opeens de laatste week van het jaar aangebroken. En wat voor een jaar is dat wel niet geweest, zeg! De coronapandemie heeft veel zaken blootgelegd. Veel van die zaken zijn terug te brengen op het gevoerde neoliberale beleid van de kabinetten Rutte, maar ook van diens voorgangers.