Noord-Holland

Het zal u vast niet ontgaan zijn, al was het maar omdat vertegenwoordigers van sommige politieke partijen het te pas en vaak ook te onpas aanhalen: Nederland heeft een Klimaatakkoord. Daarin heeft ons land vastgelegd hoe we uitvoering willen geven aan de internationale klimaatafspraken die in 2015 in Parijs zijn gemaakt. In het akkoord staat dat de uitstoot van broeikasgassen (CO2) in Nederland in 2030 met minimaal 49 procent moet zijn teruggebracht ten opzichte van 1990.

Wat u misschien niet weet, is dat u op dit moment deel uitmaakt van een energie-regio. Nederland is ten behoeve van de uitvoering van het Klimaatakkoord namelijk opgedeeld in 30 energie-regio’s. Noord-Holland kent er twee: Noord-Holland-Noord en Noord-Holland-Zuid, hoe overzichtelijk.

Provincies, gemeenten en waterschappen werken momenteel binnen deze energie-regio’s samen met – jawel, daar zijn ze weer - stakeholders (*) aan een Regionale EnergieStrategie (RES). De RES is “een instrument om gezamenlijk te komen tot keuzes voor de opwekking van duurzame elektriciteit, de warmtetransitie in de gebouwde omgeving en de daarvoor benodigde opslag en energie-infrastructuur.”

Provinciale Staten van Noord-Holland vergaderen op 3 februari over “Het Noord-Hollands Perspectief op de Regionale EnergieStrategieën.” In dit 29 pagina’s tellende document doet de provincie haar best om het te laten lijken alsof ze niets dichttimmert, die RES’en gaan immers in gezamenlijkheid tot stand komen. Maar ondertussen wemelt het stuk wel van de beleidskaders, leidende principes en kaartjes met locaties voor windmolens en zonnepanelen waar weliswaar het woord ‘INDICATIEF’ overheen geplakt is, maar die stiekem toch behoorlijk gedetailleerd zijn. Het toppunt is dat het mede door de SP zwaar bevochten afstandscriterium van 600 meter tussen woonhuizen en windmolens in dit Perspectief door de provincie wordt losgelaten.

Wij zijn niet tegen maatregelen; integendeel, we hebben zelf ook veel en goede ideeën om de klimaatcrisis te lijf te gaan. Kijk bijvoorbeeld maar eens in het artikel 'Stop de Wooncrisis'

Waar we wel moeite mee hebben, is dat onder het mom van participatie en inspraak, van een gezamenlijk proces, er nu iets tot stand komt wat grote invloed heeft op ieders toekomstige woonomgeving, maar waar de mensen die daar wonen nauwelijks benul van lijken te hebben.

Want overal in het land worden zogenaamde RES-ateliers georganiseerd, bijeenkomsten waar vertegenwoordigers van overheden, belangenorganisaties en burgers geacht worden met elkaar te werken aan hun RES’en. Tijdens zo’n atelier wordt u eerst meegevoerd in de blijde boodschap van het mooie proces, om vervolgens bedolven te worden onder jargon: bouwstenen, scenario’s en het ietwat vreemde zelfstandige naamwoord ‘opwek’. Daarna mag u zelf aan de slag om te bepalen hoe die opwek tot stand kan worden gebracht, maar dan blijkt dat er restricties zijn. Windmolens op zee bijvoorbeeld, toch een interessante optie, behoren niet tot de bouwstenen van de RES. Wat wel mag, is stickers plakken op voorgedrukte kaarten.

Hebt u het gevoel dat de RES voor uw energie-regio over u gaat? Dat u zelf zo’n stakeholder bent? Er wordt mooi wel bepaald of u straks een windmolen dichtbij huis hebt…

Ga vooral eens langs bij een RES-atelier bij u in de buurt, als u daartoe in de gelegenheid bent (ze worden vaak overdag georganiseerd), kijk en luister, stel vragen, plak stickers en laat ons weten wat u ervan vond. We kijken uit naar uw RE(S)actie!

(*) Een goed Nederlands woord voor 'stakeholders' is 'belanghebbenden'