Noord-Holland

Als de SP ergens goed in is dan is dat campagnevoeren. Groepjes rode mieren slingeren zich door buurten en wijken om aan bewoners te laten zien dat we er zijn en dat we graag met ze in gesprek willen. Bij deze Tweede Kamerverkiezingen is alles anders, want elk direct contact is er eigenlijk één teveel. Daar hebben wij als straatpartij last van. Tóch waren we er weer, o.a. de twee afgelopen zaterdagen in Noord-Holland Noord. Met een uitgekiende ‘estafette’ trok de karavaan door de regio. Op vooraf aangegeven tijden kon men aan- of afhaken. Zo wisten we toch in plaatsen als Wieringerwerf, Anna Paulowna en Nieuwe Niedorp ons gezicht te laten zien en de mooie SP-krant te verspreiden.

Maar ja, geen lijfelijk contact bij de ingang van de supermarkt, geen muurtje voor de Gall & Gall, niet kloppen en niet aanbellen. ‘Alleen klepperen’, zei Henk de Boer. Een partij staat of valt met bakens van continuïteit en onverzettelijkheid. Henk is zo iemand. Net als Jeanne Pouw, die andere Schagense steunpilaar. Het actief zijn binnen de partij is extra leuk door dit soort leden: dwars door elke kou en ander rotweer worden er weer ladingen krantjes en ander campagnemateriaal uit achterbakken gevist. Er worden uitklaptafeltjes neergezet voor de krentenbollen, de koffie en de soep die dan ook weer uit alle hoeken worden aangeleverd. Altijd weer kunnen we op deze mensen rekenen. Vaak ook zijn zij degenen die een afdeling levendig houden en voor aanwas zorgen, die in deze campagnetijd ook nog eens de vele kleinere kernen in de gemeente Schagen en buurgemeente Hollands Kroon bedienen. Kortom, de socialistische boodschap verkondigen is één ding, maar de saamhorigheid weer even voelen is minstens zo belangrijk. Vooral in deze tijd waarin we elkaar weinig zien, juist ook voor de nieuwere leden. Dat ging prima op 1,5 meter afstand.

Daarom dus ook het “klepperen”, want wie nog denkt dat we pelikanen mee hadden: fout! Het zijn brievenbussen. Dat is natuurlijk minder leuk, vooral bij die klimaatbestendige waar je je krantje tussen twee harde borstels door moet zien te manoeuvreren. Je kunt met een flink groepje folderaars wel tempo draaien. Duimen gingen regelmatig de lucht in, dus wie weet is dit het eindsprintje. Duimen, billenknijpen, peentjes zweten voor 17 maart? Altijd, want dat is de spanning van verkiezingen. Maar ook zelfbewust daarna weer verder en bouwen aan een maatschappij waar de zaken veel eerlijker verdeeld zijn tussen mensen en ook tussen mens, dier, plant en planeet. In de wereld, in Nederland, in Anna Paulowna.