Noord-Holland

En dan is opeens de laatste week van het jaar aangebroken. En wat voor een jaar is dat wel niet geweest, zeg! De coronapandemie heeft veel zaken blootgelegd. Veel van die zaken zijn terug te brengen op het gevoerde neoliberale beleid van de kabinetten Rutte, maar ook van diens voorgangers.

Neem nou de zorg. De ziekenhuizen moesten efficiënt en “lean and mean” werken. De gevolgen? Onvoldoende voorraden, want die nemen maar opslagruimte in beslag. Verstikkende bureaucratie, want er moet wel goed gecontroleerd worden of alles wel volgens de regels gaat. Uitdijende managerslagen met bijbehorende salarissen, want…. tja, waarom eigenlijk? Een pandemie opvangen werd een onmogelijke opgave voor de mensen die aan de bedden stonden.
Maar niet alleen de ziekenhuiszorg staat het water aan de lippen. Ook de jeugdzorg, de verpleeghuiszorg, de gehandicaptenzorg, de thuiszorg, de kraamzorg, de eerstelijnszorg kampen met soortgelijke problemen: bureaucratie, een lemen managerslaag, afknijpende verzekeraars, marktwerking, en een chronisch tekort aan personeel.

Vlak voor de kerstdagen kwam dan eindelijk het bericht af dat er een coalitieakkoord was overeengekomen. Een akkoord tussen partijen die 271 dagen daarvoor elkaars bloed wel konden drinken. Het eerste wat je dan wilt zien is of de zorg nu eindelijk krijgt toebedeeld wat zou moeten. Zou de marktwerking eruit gesloopt worden? Zouden de wurgcontracten van de zorgverzekeraars afgeschaft worden? Zou er een structurele, waardering uitsprekende loonsverhoging aangekondigd worden? Zoeken, zoeken, zoeken. U kent het antwoord waarschijnlijk al. Ook al heeft u geen krant gelezen, geen tv gezien: u weet het al. De partijen die deze puinhoop hebben weten te veroorzaken en in stand weten te houden, zullen het niet oplossen. Sterker nog! In het akkoord staat dat over een aantal jaar 5 miljard (VIJF MILJARD!!!) minder zal worden uitgegeven.

En dat was alleen nog maar de zorg. Ook aan de aankondiging dat er 20 tot 25 datacenters zullen bijgebouwd, Schiphol de hand boven het hoofd wordt gehouden, de boeren met fluwelen handschoenen worden benaderd en de gemeentes straks te maken krijgen met een onuitvoerbare Omgevingswet, om nog maar een paar catastrofes te noemen, valt te zien dat doet nieuwe kabinet geen oude wijn in nieuwe zakken of nieuwe wijn in oude zakken, maar helaas oude wijn in oude zakken zal zijn.

Maar er is hoop. Veranderingen komen “van onderop”. Daar kan iedereen aan meedoen. Door straks in maart te kiezen voor een partij die de kant van bewoners kiest, van werknemers, van de schone omgeving, van dierenwelzijn. Maar ook door mee te doen aan acties voor verbeteringen. In de buurt, op het werk of waar dan ook. Van Rutte en zijn kompanen zal het niet komen. Wij moeten aan de bak.

Op naar een sociaal Nederland in het nieuwe jaar!